تأثیر تمرینات ادراکی ـ حرکتی بر رشد اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات ادراکی ـ حرکتی بر رشد اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر بود. بدین‌منظور، 24 کودک دختر و پسر (گروه تجربی 12 نفر و گروه کنترل 12 نفر) کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر شهر اصفهان (‌‌میانگین سنی22/1‌‌±80/8 سال و ضریب هوشی 92/1±73/66) به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان براساس ضریب هوشی ثبت‌شده و عملکرد خود در پرسش‌نامة رشد اجتماعی (پرسش‌نامة رشد اجتماعی وایلند)‌ هم‌سان گشته و در گروه‌های‌ تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به‌مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسۀ 45 دقیقه‌ای و درمجموع، 24 جلسه در برنامة تمرینات ادراکی ـ حرکتی شرکت نمود و گروه کنترل‌ به فعالیت‌های روزمرۀ خود پرداخت. شایان‌ذکر است که جمع‌آوری اطلاعات ‌شرکت‌کنندگان به‌شکل پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام گرفت و به‌منظور مقایسۀ دو گروه‌ از روش آماری تحیل کوواریانس استفاده گردید (0.05>P). نتایج نشان می‌دهد که بین عملکرد دو گروه تجربی و کنترل در رشد اجتماعی کلی تفاوت معنادار‌ی به‌لحاظ آماری وجود دارد (P=0.004)؛ بنابراین، می‌توان گفت تمرینات ادراکی ـ حرکتی می‌تواند برنامۀ مناسبی جهت افزایش رشد اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی باشد.